Erronka Garbiak "ekitaldi" gisa izendatzen duena, 2022 urte honetan 2021eko udaberritik 2022ko negura arte garatutako erakusketa-programa da. Erakusketa hauek hartu dira:
- Herbaria: 2021eko martxoaren 25etik ekainaren 13ra
- Cristina Enea - Parke bat hirian: 2021eko ekainaren 25etik irailaren 19ra
- Grafika Soziala - Goi-bilera klimatikoak, aktibismo soziala: 2021eko irailaren 30etik abenduaren 19ra
- The Wildlife Comedy: 2021eko abenduaren 22tik 2022ko martxoaren 13ra
Emaitzen azterketa
Erakusketen ingurumen-inpaktuaren analisiaren emaitzetatik ikus daitekeenez, Mugikortasunaren ardatza izan da karbono-aztarnari (%87) eta ingurumen-aztarnari (%84) ekarpen handiena egin diona. Horren arrazoia izan daiteke beste ardatzen ekarpena oso txikia dela; izan ere, bisitari gehienek Cristina Enera sartzeko modu iraunkorrak erabiltzen dituzte, eta erosketak eta erakutsi beharreko obrak garraiatzearen inpaktua minimizatzen saiatzen dira. Argi eraginkorrak erabiltzeak, presentzia detektatzeko sistemak erabiltzeak eta erakusketen ordutegien zati handi batean argi naturala aprobetxatzeak energia-kontsumo txiki samarra ahalbidetu dute, eta, gainera, jatorri berriztagarria du.
Eskasiak eragindako ur-aztarna nahiko txikia da, eta energiaren ardatzak izan du eraginik handiena (%79), ziurrenik energia berriztagarrien ekoizpenean zeharka kontsumitzen delako. Esposizioetarako uraren kontsumo zuzena bainu publikoen erabilerara mugatu da; bertan, murrizteko mekanismoak daude, eta, beraz, eragina txikia dela esan daiteke.
Erakusketak materialak murrizteko, euskarriak berrerabiltzeko eta sortutako hondakinak gaika biltzeko aukerak kontuan hartuta diseinatzeko praktikak, Cristina Enea Fundazioan sendo errotuta dagoenak, horniduren ekodiseinua enpresa hornitzaileekin lantzearekin batera, aukera eman du Erosketa, Azpiegitura eta Hondakinen ardatzen eragina oso txikia izan dadin kalkulatutako hiru aztarnetan.
Hobetu beharreko arloak
Inpaktuaren emaitzen azterketak agerian uzten du Cristina Enea Fundazioaren erakusketa-programaren ingurumen-hobekuntza mugikortasunaren eta energiaren ardatzetan oinarritu beharko dela.
Lehenik eta behin, Cristina Enea Fundazioa are gehiago saiatuko da garraiobide jasangarrien erabilera sustatzen, ez bakarrik bisitarientzat, baita erakusketak ekoizteko beharrezkoak diren garraio guztientzat ere. Artelanak ekartzea edo parte-hartzaileen bidaiak izan daitezke eragina izan dezaketen alderdiak.
Baina, bestalde, badakigu mugikortasun-ardatzari egotz dakiokeen ehuneko handia gainerako ardatzak oso txikiak direlako dela, eta proportzioan neurrigabea dirudi. Beti dago hobetzeko tartea, baina orain arte hartutako neurriak kontuan hartuta, ezin izango da jauzi kuantitatibo garrantzitsurik egin beste urte batzuetarako.
Bigarrenik, energiaren ardatzak eragindako inpaktua murrizteko helburuarekin, nahiz eta kontuan izan balio absolutuetan jada baxua dela, Cristina Enea eraikinaren eraginkortasun energetikoari dagokionez hobetzen saiatuko gara. Hori ezin izango da erraz gauzatu, eta ez dago Fundazioaren esku soilik, baina epe ertainerako helburua ezartzen da.
Gainera, bi arlo horiekin batera, aurreko ataletan aipatzen den bezala, erakundearen helburua Erosketa eta Kontratazio Berdearen Politika jasotzen duen dokumentu bat idaztea da, hurrengo erakusketa-aldirako prest eta onartuta egoteko.
Azkenik, Cristina Enea Fundazioak ingurumen-hobekuntzak aztertuko ditu eragin esanguratsurik izan ez duten ardatzetan, Erronka Garbia ziurtagiriaren etengabeko hobekuntzako balioak betetzeko helburuarekin.
